Het eerste consult is doorgaans een intakegesprek. Daarin inventariseren we je klachten en
hulpvraag en proberen we de aard van de onbalans te achterhalen.
Als arts ben ik ook geïnteresseerd in de - westerse - diagnose die jouw behandelaar je eventueel
heeft meegegeven. Ook zelf kan ik zo'n diagnose stellen aan de hand van
je verhaal en symptomen.
Vanuit die westerse diagnose formuleer ik dan vaak een TCM-diagnose.
Overigens bestaan voor een aantal 'psychosomatische' aandoeningen geen adaequaat westers
model; dat is vaak de reden dat men 'uitbehandeld' zijn toevlucht zoekt tot een alternatieve
behandelaar. In die gevallen stel ik rechtstreeks een TCM-diagnose.
Vanuit beide uitgangsposities check ik de TCM-symptomen en let ik op de tong, de pols, de huid, het haar en
het geheel van postuur, houding en zo voort. En natuurlijk betrek ik ook de interpretatie
van jouw verhaal en (voor-)geschiedenis.
De vervolgconsulten bestaan uit acupunctuur en bieden ruimte om stil te staan bij
veranderingen die plaatsvinden.
Bij de acupunctuurbehandeling maak ik gebruik van kleine, dunne (wegwerp)naaldjes op het lichaam.
De naaldjes worden op nauwkeurig bepaalde plaatsen ingebracht en blijven
een tijdje zitten. Gevoelservaringen zijn verschillend, de prikjes worden dan ook
door iedereen anders ervaren. Zo kan het bijvoorbeeld een drukkend of tintelend gevoel geven, zelden pijnlijk.
Een andere techniek is werken met moxa: Moxa is afkomstig van een plantje, genaamd de bijvoet. De moxa wordt
verkregen door de wortel van de bijvoet te drogen. Bij het gebruik van moxa in een behandeling wordt een
kegeltje hiervan op het lichaam gezet en aangestoken. Dit kegeltje wordt van de huid verwijderd voordat
het schade verricht of wordt op een schijfje gemberwortel op de huid geplaatst, dat als buffer werkt. Ook
kan moxa, aangestoken als een sigaar, op enige afstand van de huid worden bewogen. De
warmte, die doorgaans aangenaam aanvoelt, dringt diep in het lichaam door en bevordert de doorstroming van
energie.
Een vrij nieuwe manier van werken met warmte is de TDP-lamp - ook wel Moxa-lamp genoemd.
De zwarte plaat, in de kop van het apparaat, zend golven uit die zich in het langgolvige infrarode gebied van het spectrum
bevinden (2-22 micron). Dit type lamp werd voor het eerst in 1980 toegepast en bleek niet alleen in China
maar ook in veel andere landen een succes.
Met een moxalamp doe je uiteindelijk zo ongeveer hetzelfde als met het branden van moxa, namelijk verwarmen.
Het meest duidelijke verschil is dat er met deze lamp een veel groter gebied te behandelen is. Natuurlijk valt op
dat de vaak hinderlijke geur van de bijvoet (moxa) nu ontbreekt, de moxalamp is geurloos. Met behulp van één of
juist meerdere naaldjes in de huid laat de warmte zich ook nauwkeurig positioneren. De arm van de infrarood warmtebron
is op verschillende manieren te verstellen.
Ook maak ik gebruik van cuppings: vacuum gezogen kommen die op de huid geplaatst worden en
Bloed en Qi naar de huid trekken om blokkades op te heffen. Cupping is heel geschikt om overdaad
weg te nemen (te veel aan warmte, te veel aan spanning). Ook cuppend masseren is mogelijk:
ik breng massageolie op de huid en volg met de vacuum gezogen cup het traject van spieren en meridianen
om blokkades en spasmes op te lossen. Dit is een vrij krachtige bindweefselmassage en probaat bij forse
verkramping van rug, armen en benen.
Tenslotte kan ik je advies geven over dieet en lifestyle, indien daar verbeteringen in zijn aan te brengen.
Ook kan ik je advies geven om gerichte yoga, ademhalings of meditatieoefeningen te gaan doen, dit overigens als huiswerk..
Klachten en symptomen zijn vaak uitingen van ziekmakende patronen. Er zijn allerlei aspecten die onderdeel uit
kunnen maken van een patroon zoals leefwijze, emoties, levensloop, voeding, relaties, klimaat en
seizoen. Het doorbreken van patronen vraagt vaak om een actief samenspel van therapeut en
cliënt en kan veranderingen op allerlei gebieden met zich meebrengen, zoals bijvoorbeeld in je
emoties of in je relaties. Wellicht goed om dit vooraf te weten zodat je hier niet door verrast wordt.
Openstaan voor gevoelens van verandering, of wat er zich anderszins tijdens het proces aandient, geeft mensen vaak het gevoel
dat zij in plaats van te 'overleven' gaan 'leven' en dat ze zich meer 'zichzelf' gaan voelen en thuis in hun eigen lijf.
